KIR BAĞLARI

evimiz derken
geçmiş zaman izleri
kırılan dallar

dut ağacı der
buradayım yıllardır
toprağım sırdaş

çatal kapı der
ne gelen var ne giden
garip kimsesiz

gün gün yıkılan
kederler içinde ah
bahçe duvarı

solgun sarmaşık
yapraklar dökülürken
sefer vaktidir

Murat Soyak

20 Şubat 2020
Niğde

* Yazık Edebiyat Dergisi

BİR GÜNÜN SONUNDA

caddeye nazır görkemli çınar 

gün görmüş umur görmüş

dalları pür neşe gür gümrah

anlatacakları var

bahçede anne ve çocuk

salıncak ile göğe yöneliş

akıp giden buluta vurgun

durmayalım, der gibi

rakamlar arasında kalmış

bitmeyen telaş içinde efkârlı

yolunu gözler çocuklar

bu kış nasıl geçecek

dersi kırmış kaçak talebe

yer çekimi, özne, trigonometri

başında dinmeyen uğultu

belli ki bir sevdiği var

ölüm değişmeyen gündem

havadisler iç karartıcı

gök ekinler solarken ah

hangi dağ taşısın acıyı

evet, en güzeli yürümek

tik tak tik tak yadigâr saat

geçmiş günleri hatırlatır

gün batıyor, elde kalan nedir

Murat Soyak

23 Kasım-10 Aralık 2019

*Asi Edebiyat Dergisi